چاپ مقاله در کنفرانس داخلی و بین المللی

مقاله کنفرانسی معمولا کوتاه تر است و برای ارائه سریع نتایج اصلی در یک رویداد علمی طراحی می شود. تمرکز بیشتر روی ایده اصلی روش کلی و مهم ترین نتایج است تا همه جزئیات. در مقابل مقاله ژورنالی کامل تر و مفصل تر است و باید پیشینه پژوهش روش تحلیل و بحث را با عمق بیشتری پوشش دهد.

از نظر رزومه ای چاپ مقاله ژورنالی معمولا امتیاز بیشتری دارد اما چاپ مقاله کنفرانسی بهترین راه برای مطرح کردن اولیه ایده دریافت بازخورد و ساختن شبکه ارتباطی علمی است و بعد از آن می توانید نسخه توسعه یافته را برای مجله ارسال کنید.

در اکثر کنفرانس های داخلی ابتدا باید ببینید موضوع مقاله شما با محورهای کنفرانس همخوانی دارد یا نه. سپس مقاله را بر اساس قالب اعلام شده بنویسید ددلاین ارسال چکیده و مقاله کامل را رعایت کنید و در سامانه کنفرانس ثبت نام کنید.

رعایت ساختار استاندارد مقاله کنفرانسی استفاده از زبان علمی روان منابع به روز و هماهنگی ظاهری با فرمت کنفرانس از مهم ترین معیارهای پذیرش است. بعد از پذیرش باید ثبت نام نهایی و پرداخت هزینه ها را انجام دهید تا مقاله شما در مجموعه مقالات کنفرانس چاپ شود.

بله چاپ مقاله در کنفرانس خارجی یا بین المللی معمولا در رزومه برای پذیرش دکتری داخل و خارج کشور یک امتیاز مثبت محسوب می شود. به ویژه اگر کنفرانس در حوزه تخصصی شما شناخته شده باشد و مقاله در قالب ارائه شفاهی پذیرفته شده باشد نشان دهنده فعال بودن شما در جامعه علمی است.

البته فقط تعداد کنفرانس ها مهم نیست بلکه سطح علمی کنفرانس کیفیت مقاله نحوه ارائه و این که بعدا آن کار را به یک مقاله ژورنالی تبدیل کرده اید یا نه نیز برای داوران و اساتید اهمیت دارد.

اگر داده ها و نتایج آماده است بهتر است حداقل یک تا دو ماه قبل از ددلاین نهایی برای نوشتن مقاله کنفرانسی برنامه ریزی کنید. این زمان به شما فرصت می دهد نسخه اولیه را بنویسید چند بار آن را بازخوانی کنید و در صورت نیاز از استاد راهنما یا همکاران بازخورد بگیرید.

در کنفرانس های بین المللی به دلیل نیاز به نگارش انگلیسی و رعایت قالب سخت گیرانه بهتر است زمان بیشتری در نظر بگیرید. ارسال مقاله در روزهای آخر معمولا همراه با خطاهای بیشتر و کاهش کیفیت متن است و می تواند شانس پذیرش را کم کند.

اصل کلی این است که هر مقاله باید یک پیام علمی مشخص و منسجم داشته باشد. اگر پایان نامه شما چند هدف یا چند مطالعه فرعی دارد می توانید هر بخش مستقل را به عنوان یک مقاله کنفرانسی طراحی کنید به شرط این که مطالب تکراری نباشد و ساختگی نیز تولید نشود.

بهترین کار این است که ابتدا یک مقاله کنفرانسی اصلی از مهم ترین بخش پایان نامه استخراج کنید و سپس در صورت وجود نتایج مجزا یا کاربردهای ویژه برای هر بخش دیگر مقاله های مستقل طراحی کنید. همزمان باید از خود سرقت علمی و چاپ تکراری مطالب مشابه در رویدادهای مختلف پرهیز کنید.

محدودیت رسمی مشخصی برای تعداد نویسندگان مقاله کنفرانسی وجود ندارد اما اغلب کنفرانس ها بین یک تا پنج نویسنده را رایج می دانند. مهم این است که همه کسانی که نامشان در مقاله نوشته می شود در طراحی انجام پژوهش تحلیل داده ها یا نگارش متن نقش واقعی داشته باشند.

اضافه کردن نام افراد صرفا برای امتیاز رزومه نه از نظر اخلاق پژوهش درست است و نه از دید داوران و اساتید حرفه ای. بهتر است قبل از ارسال مقاله درباره ترتیب و نقش هر نویسنده به توافق شفاف برسید تا در مراحل بعدی اختلافی ایجاد نشود.

این موضوع به سیاست هر کنفرانس بستگی دارد. در بسیاری از کنفرانس ها اگر مقاله پذیرفته شده باشد اما نویسنده در روز ارائه حاضر نشود مقاله در مجموعه مقالات چاپ نمی شود یا گواهی ارائه صادر نمی شود. در برخی رویدادها امکان ارائه آنلاین یا ارائه توسط یکی از نویسندگان دیگر در نظر گرفته می شود.

حتما قبل از ثبت نام نهایی بخش مقررات کنفرانس را درباره الزام حضور نویسنده بررسی کنید و اگر از ابتدا می دانید امکان حضور حضوری ندارید از کنفرانس هایی استفاده کنید که گزینه ارائه آنلاین یا ارسال فقط مقاله را به رسمیت می شناسند.

چاپ مقاله کنفرانسی فارسی در کنفرانس های داخلی نشان می دهد که شما در محیط علمی کشور فعال بوده اید و با فرایند پژوهش آشنا هستید. این موضوع برای معرفی کلی رزومه مفید است اما معمولا تاثیر اصلی در اپلای مربوط به مقاله های ژورنالی و کنفرانسی انگلیسی است که برای اساتید خارجی قابل مطالعه باشد.

اگر هدف اصلی شما اپلای است بهتر است علاوه بر شرکت در کنفرانس های داخلی برای حداقل چند کنفرانس بین المللی یا چاپ مقاله در مجلات انگلیسی زبان نیز برنامه ریزی کنید تا رزومه شما برای ارزیابان خارج از کشور قابل مقایسه و قضاوت باشد.

برای سنجش اعتبار کنفرانس به چند نشانه توجه کنید: برگزار کننده کنفرانس دانشگاه یا انجمن علمی معتبر است یا یک موسسه ناشناس، اعضای کمیته علمی و سخنرانان کلیدی چه کسانی هستند، مقالات دوره های قبل کجا منتشر شده اند و آیا اطلاعات رویداد شفاف و کامل در سایت رسمی درج شده است یا نه.

کنفرانس هایی که فقط روی دریافت هزینه ثبت نام و چاپ تاکید دارند اما درباره کیفیت علمی داوری و انتشار مجموعه مقالات توضیح روشنی نمی دهند معمولا گزینه مناسبی برای سرمایه گذاری بلند مدت رزومه پژوهشی نیستند. کمی جستجو درباره تجربه شرکت کنندگان دوره های قبل نیز می تواند به تصمیم بهتر کمک کند.

عدد ثابت و قطعی برای همه رشته ها وجود ندارد اما به طور معمول داشتن چند مقاله کنفرانسی با کیفیت در کنار حداقل یک یا دو مقاله ژورنالی می تواند برای مصاحبه دکتری ترکیب مناسبی باشد. کیفیت و تناسب مقاله با حوزه مورد نظر مهم تر از صرفا تعداد است.

اگر در ابتدای مسیر هستید بهتر است با یک یا دو مقاله کنفرانسی شروع کنید تا تجربه نوشتن و ارائه را کسب کنید و سپس به تدریج روی توسعه این کارها به مقاله های ژورنالی تمرکز کنید. در رزومه نیز بهتر است کنفرانس های مهم تر و علمی تر را در اولویت نمایش قرار دهید.

به طور کلی ارسال همزمان یا تکراری یک مقاله یکسان به چند کنفرانس کار درستی نیست و می تواند از نظر اخلاق نشر مشکل ساز شود. اگر مقاله در یک کنفرانس پذیرفته و چاپ شده است ارسال همان نسخه بدون تغییر به کنفرانس های دیگر توصیه نمی شود.

بهتر است برای هر کنفرانس بر اساس محورهای آن رویداد و بازخوردهایی که قبلا گرفته اید نسخه جدید و به روز شده ای از کار را آماده کنید تا هم از تکرار بی مورد جلوگیری شود و هم ارزش علمی کار شما حفظ شود.

لازم نیست حتما نیتیو متن را ویرایش کند اما سطح زبان مقاله باید به اندازه ای باشد که برای داوران بین المللی قابل فهم و حرفه ای به نظر برسد. جملات بسیار تحت اللفظی یا اشتباه های متعدد گرامری حتی اگر ایده علمی خوب باشد می تواند شانس پذیرش را کم کند.

اگر خودتان در نوشتن انگلیسی علمی احساس ضعف دارید می توانید از همکاران مسلط به زبان یا از خدمات ویرایش تخصصی کمک بگیرید. هدف این است که ایده و نتایج علمی شما بدون مانع زبانی به داور منتقل شود و روی کیفیت علمی کار قضاوت شود نه روی اشتباه های زبانی.