نوشتن مقاله علمی پژوهشی

روش نوشتن مقاله علمی پژوهشی

مقاله باید با طوری نوشته شود که نه تنها برای متخصصان رشته بلکه باید برای طیف وسیعی از مخاطبان قابل درک باشد. مقاله علمی باید واضح، ساده و دقیق و بدون هیچ حدس و گمانی نوشته شود. ساختار صحیح جملات و استفاده از دستور زبان مناسب، پاراگراف‌ها و جملات کوتاه‌تر به خواننده اجازه می‌دهد تا مفاهیم را به راحتی درک کنند.

برای اینکه در مورد مقاله تحلیل گفتمان بیشتر بدانید این مطلب را مطالعه کنید.

هیچ‌کس نمی‌خواهد چندین بار به عقب برگردد و چند بار جمله یا پاراگراف را بخواند، فقط برای اینکه درک کند که نویسنده چه می‌گوید. این موضوع هم برای خواننده و هم برای ادیتور و داور ژورنال موضوعی دلسردکننده است و ممکن است منجر به ریجکت مجله شود. داده‌ها، جداول و ارقام، و منابع و نقل‌قول‌ها باید کاملاً دقیق در مقاله نوشته شده باشد.

برای دریافت مشاوره در مورد نحوه ارائه مقاله isi با ما تماس بگیرید.

برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد ساختار مقاله نویسی این صفحه را مطالعه کنید.

چاپ مقاله نوشته شده در مجلات معتبر علمی پژوهشی

مجلات علمی پژوهشی مجلات تخصصی هر رشته هستند و مقالاتی در این مجلات چاپ می‌شوند که دارای بار علمی زیادی باشند. به طور کلی می‌توان گفت که سطح مجلات علمی پژوهشی بالاتر از مجلات علمی تخصصی و مجلات کنفرانسی است و آن‌ها در سطح مجلات JCR  و مجلات نمایه دار هستند. به همین دلیل داوران این مجلات مقالاتی را برای چاپ می‌پذیرند که به نحویی صحیح و دقیق نگارش شوند و دربردارنده موضوعی جدید و نو باشند.

برای اطلاعات بیشتر در مورد چاپ مقاله در مجلات علمی پژوهشی از این مطلب دیدن نمایید.

برای افزایش شانس پذیرش مقاله خود در مجلات علمی پژوهشی یکی از مهم ترین مراحل که متاسفانه بسیاری از محققین آن را به درستی انجام نمی دهند و علی رغم اینکه مقاله با کیفیتی نوشته اند ولی مقاله آنها ریجکت می شود، انتخاب نشریه علمی پژوهشی مناسب برای چاپ مقاله علمی پژوهشی است. دقت نمائید که نشریات علمی پژوهشی در سال های اخیر و به خصوص یک سال اخیر، موضوع فعالیت آنها به شدت تخصصی شده است. به عنوان مثال شاید قبلا یک نشریه مقالات مربوط به بازریابی را می پذیرفت ولی در حال حاضر تنها بر روی بازاریابی دیجیتال تاکید دارد. پس حتما دقت نمائید که انتخاب نشریه مناسب گامی بسیار بلند برای افزایش شانس پذیرش مقاله علمی پژوهشی می باشد.

به شما پیشنهاد می کنیم در بخش جستجوی نشریات ژورنال یاب مجلات را به ترتیب از گروه و زیر گروه و سایز پارامترهای مهم فیلتر کنید و مجلاتی که در نتایج جستجو باقی می ماند را حتما از وب سایت آنها دیدن نمائید و دو چاپ گذشته آنها را با دقت بررسی کنید تا از تطابق موضوع فعالیت کنونی آنها و موضوع مقاله خود اطمینان یابید.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد هزینه چاپ مقاله در مجلات داخلی با ما تماس بگیرید.

مدیریت زمان برای نوشتن مقاله علمی پژوهشی

نوشتن مقاله علمی پژوهشی، کاری بسیار وقت‌گیر است. نویسندگانی که برای اولین بار می‌خواهند مقاله علمی پژوهشی بنویسند، ضروری است که روزانه بر روی بخش‌های خاص مقاله کار کنند. پس بهتر است یک برنامه داشته باشید و هر روز به آن عمل کنید.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد مراحل تبدیل پایان نامه به مقاله با ما تماس بگیرید.

مدیریت زمان برای نوشتن مقاله علمی پژوهشی یکی از عوامل کلیدی در موفقیت پژوهشگران است. بسیاری از محققان به دلیل عدم برنامه‌ریزی مناسب، دچار مشکلاتی نظیر تاخیر در ارسال مقاله، استرس و کاهش کیفیت نوشته‌ها می‌شوند. مدیریت زمان به معنای استفاده بهینه از زمان موجود برای انجام کارها به صورت مؤثر و کارآمد است. در ادامه، به بررسی روش‌ها و نکاتی برای مدیریت زمان در نوشتن مقاله علمی پژوهشی می‌پردازیم.

بخش اول: برنامه‌ریزی و تعیین اهداف

1. تعیین اهداف و مهلت‌ها: اولین گام در مدیریت زمان برای نوشتن مقاله علمی، تعیین اهداف واضح و قابل دستیابی است. اهداف باید به گونه‌ای باشند که شما را به سوی تکمیل مقاله در یک بازه زمانی مشخص هدایت کنند. برای این منظور، می‌توانید مقاله خود را به چندین بخش کوچک‌تر تقسیم کرده و برای هر بخش مهلت مشخصی تعیین کنید. به عنوان مثال، تعیین کنید که مقدمه را در یک هفته، مرور ادبیات را در دو هفته و روش‌شناسی را در یک هفته بنویسید.

برای اطلاع از تفاوت مقاله مروری و مقاله مروری سیستماتیک از این مطلب دیدن نمایید.

2. ایجاد یک برنامه‌زمان‌بندی دقیق: پس از تعیین اهداف، باید یک برنامه‌زمان‌بندی دقیق برای نوشتن مقاله ایجاد کنید. این برنامه باید شامل تمامی فعالیت‌های مورد نیاز برای نوشتن مقاله باشد، از جمله مطالعه منابع، نوشتن، بازبینی، ویرایش و استناددهی. برنامه‌ریزی دقیق به شما کمک می‌کند تا بتوانید زمان خود را به درستی مدیریت کرده و از تاخیر جلوگیری کنید.

3. اولویت‌بندی وظایف: تمام بخش‌های مقاله به یک اندازه مهم نیستند. به همین دلیل، باید وظایف خود را بر اساس اهمیت و اولویت‌بندی مرتب کنید. برای مثال، ممکن است لازم باشد بیشتر وقت خود را به نوشتن مرور ادبیات و روش‌شناسی اختصاص دهید، زیرا این بخش‌ها نیازمند تحقیق و تحلیل بیشتری هستند. همچنین، زمان‌هایی که در طول روز انرژی بیشتری دارید را به وظایف مهم‌تر اختصاص دهید.

بخش دوم: استفاده از تکنیک‌های مدیریت زمان

1. تکنیک پومودورو: یکی از روش‌های مؤثر برای مدیریت زمان، استفاده از تکنیک پومودورو است. این تکنیک شامل تقسیم زمان به بازه‌های 25 دقیقه‌ای (پومودورو) برای کار و 5 دقیقه استراحت است. پس از چهار پومودورو، یک استراحت بلندتر (15-30 دقیقه) در نظر گرفته می‌شود. این روش به افزایش تمرکز و جلوگیری از خستگی ذهنی کمک می‌کند. برای نوشتن مقاله، می‌توانید از این تکنیک برای تمرکز بر یک بخش خاص استفاده کنید و سپس به استراحت کوتاه بپردازید.

2. جلوگیری از تعویق و حواس‌پرتی: تعویق یکی از بزرگترین دشمنان مدیریت زمان است. برای جلوگیری از تعویق، باید محیط کاری خود را از هرگونه حواس‌پرتی پاک کنید و تمرکز خود را بر روی وظیفه‌ی مورد نظر نگه دارید. استفاده از ابزارهایی مانند مسدودکننده‌های سایت‌های اجتماعی و نرم‌افزارهای مدیریت زمان می‌تواند کمک‌کننده باشد. همچنین، بهتر است تلفن همراه خود را در حالت سکوت قرار دهید تا از هرگونه اختلال جلوگیری کنید.

3. تقسیم کار به بخش‌های کوچکتر: نوشتن مقاله می‌تواند به نظر وظیفه‌ای بزرگ و دشوار بیاید. برای مدیریت بهتر زمان، مقاله را به بخش‌های کوچکتر تقسیم کنید و هر بخش را به صورت جداگانه تکمیل کنید. این کار نه تنها باعث می‌شود که روند نوشتن آسان‌تر و قابل‌مدیریت‌تر شود، بلکه احساس پیشرفت را نیز در شما تقویت می‌کند و انگیزه شما را برای ادامه کار افزایش می‌دهد.

بخش سوم: ارزیابی و بازبینی مداوم

1. بازبینی منظم پیشرفت: مدیریت زمان به معنای نظارت مداوم بر پیشرفت کار نیز هست. به طور منظم پیشرفت خود را بازبینی کنید و بررسی کنید که آیا مطابق با برنامه‌ریزی پیش می‌روید یا خیر. اگر متوجه شدید که از برنامه عقب هستید، زمان‌بندی خود را بازبینی کنید و تغییرات لازم را اعمال کنید تا بتوانید به مهلت‌های خود پایبند باشید.

2. ایجاد زمان برای بازبینی و ویرایش: نوشتن تنها بخشی از فرآیند تهیه مقاله است. بازبینی و ویرایش به همان اندازه مهم است. در برنامه‌ریزی زمانی خود، حتماً زمانی را برای بازبینی و ویرایش مقاله اختصاص دهید. این زمان به شما امکان می‌دهد تا اشتباهات را اصلاح کنید، محتوای مقاله را بهبود ببخشید و مطمئن شوید که مقاله به بهترین شکل ممکن ارائه شده است.

3. استفاده از بازخورد: دریافت بازخورد از همکاران، استادان یا سایر پژوهشگران می‌تواند به بهبود مقاله و صرفه‌جویی در زمان کمک کند. بازخوردهای مفید می‌توانند به شما نشان دهند که کدام بخش‌ها نیاز به بازنگری دارند و کدام بخش‌ها به خوبی نگارش شده‌اند. استفاده از بازخوردها می‌تواند به شما کمک کند تا از اصلاحات غیرضروری جلوگیری کرده و زمان بیشتری را برای بهبود محتوای مقاله صرف کنید.